W 1966 r. Bob Dylan uległ wypadkowi motocyklowemu. Jego kariera została przerwana na blisko dwa lata, które Dylan spędził zaszyty w swoim domu w miejscowości Woodstock. Mało znana miejscowość szybko stała się słynna w kręgach fanów rocka, kiedy więc czterech młodych inwestorów i organizatorów, wśród nich Michael Lang, postanowiło zrobić największy rockowy festiwal w dziejach, wzięli nazwę od tej miejscowości. Festiwal ,który zaczął się 15 i 16 sierpnia miał mieć charakter komercyjny, ale dzieci-kwiaty szybko przerwały dość cherlawe ogrodzenie i organizatorzy ogłosili Woodstock festiwalem darmowym. Obejrzało go 460 tys. ludzi. Choć na scenie wystąpiło wiele rockowych legend, m.in. Jimi Hendrix, The Who, Joan Baez, The Band, Joe Cocker, The Greatful Dead czy Janis Joplin, do legendy przeszła przede wszystkim atmosfera szczytowego momentu epoki dzieci-kwiatów.

Ćwierć wieku później Michael Lang powtórzył festiwal z gorszym skutkiem, choć udało mu się stworzyć podobna atmosferę. Na tym festiwalu był Jerzy Owsiak, który wcześniej organizował m.in. festiwale w Jarocinie oraz Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy. W tym samym 1994 r. w Jarocinie doszło do starć młodzieży z policją. Na festiwalu w USA Owsiak zrozumiał, że na takich imprezach atmosfera ważniejsza jest od muzyki. W 1995 r. w Czymanowie nad jeziorem Żarnowieckim zorganizował pierwszy festiwal, który nazwał Przystanek Woodstock. W 1999 i 2001 roku do Żar (w 200 roku festiwal w Lęborku nie odbył się z powodu protestów mieszkańców) na festiwal przyjechało ćwierć miliona młodych ludzi.

RLES
Gazeta Wyborcza nr 179. 4087, str. 3, 2 sierpnia 2002